យោសន្និសិន្នោ

យោ        សន្និសិន្នោ        វរពោធិមូលេ

មារំ         សសេនំ          មហតឹ  

វិជេយោ      សម្ពោធិមាគច្ឆិ      អនន្តញាណោ

លោកុត្តមោតំ    បនមាមិ         ពុទ្ធំ។

ប្រែកាព្យៈ        

រីអង្គព្រះសម្ពុទ្ធ                          ប្រសើរផុតអង្គឯណា

គង់ក្រោមម្លប់រុក្ខា                      ពោធិព្រឹក្សជាមង្គល។

ទ្រង់ផ្ចាញ់នូវមារា ឲ្យបរាជ័យទាំងពល

ហើយព្រះអង្គបានដល់               ពោធិញ្ញាណជាសាស្តា។

មានព្រះបញ្ញាញាណ                  ដឹងពុំមានសល់ត្រង់ណា

ប្រសើរជាងលោកា                     ខ្ញុំវន្ទាព្រះអង្គនោះ។

កាយេនវាចា  យវចេតសាវា ពុទ្ឋេកុកម្មំបកតំមយាយំ  ពុទ្ឋោបដិគ្គណ្ហតុ អច្ចយន្តំកាលន្តរេសំ           វរិតុំ           វពុទ្ឋេ។

ប្រែកាព្យៈ      

កម្មណាដែលខ្ញុំធ្វើ                     អាក្រក់លើព្រះពុទ្ធពិត

ដោយកាយវាចាចិត្ត                 ទុច្ចរិតឥតបារម្ភ។

ព្រះពុទ្ធទ្រង់បរិសុទ្ធ                    សូមអំណត់អត់ទោសខ្ញុំ

ខុសឆ្គងព្រះពុទ្ធកុំ                     យកទោសខ្ញុំតទៅទៀត។

ដើម្បីនឹងសង្រួម                         រវាងព្រមមិនឲ្យឃ្លាត

សូមជួបព្រះពុទ្ធទៀត                  លុះសំរេចនិព្វានហោង។  

                       (ចម្លងចេញពីវត្តបរមនិវេសន៍ ប/ជ)

ខមាទោសផ្នែកខាងព្រះពុទ្ធខុសគ្នា៤ចំនុចដែរ

-ត្រង់ចំណុចថា «ព្រះពុទ្ធទ្រង់បរិសុទ្ធ»សៀវភៅឧបាសិកា រស់ ខឹម ទំព័រ ២៧ដាក់ថា «ពុទ្ឋោសូមព្រះពុទ្ធ​»​ វត្តអង្គតាមិញ នឹងសៀវភៅអាចារ្យ លី គេង​ ទំព័រ ១៣៦ ដាក់ថា«ពុទ្ឋោរីព្រះពុទ្ធ»​​     -ត្រង់ចំណុចថា «សូមអំណត់អត់ទោសខ្ញុំ» វត្តខ្លះ នឹងសៀវភៅខ្លះ ដាក់ថា

«ទ្រង់អំណត់អត់ទោសខ្ញុំ»។ 

-ត្រង់ចំណុចថា «ដើម្បីនឹងសង្រួម» វត្តអង្គតាមិញ នឹងសៀវភៅអាចារ្យ លី គេង​             ទំព័រ ១៣៦ ដាក់ថា «ដើម្បីបានសង្រួម»

-ត្រង់ចំណុចថា «លុះសម្រេចនិព្វានហោង»សៀវភៅឧបាសិកា រស់ ខឹម ទំព័រ ២៧ដាក់ថា  «ឱបានសព្វកាលទៅហោង​»​ វត្តអង្គតាមិញ នឹងសៀវភៅអាចារ្យ លី គេង​ ទំព័រ ១៣៦ ដាក់ថា        «គ្រប់ៗជាតិទៅហោង»។

(ដោយសង្កេតឃើញថាៈ លោកអ្នកសរសេររៀបរៀងសៀវភៅច្រើនខុសពាក្យគ្នាប៉ុន្តែគួរពិចារណាក្នុងការផ្ទៀងផ្ទាត់ យកភាគតិច ច្រើនក្នុងការដកពិសោធន៏មើលរួចហើយ គឺយកសៀវភៅលោកអ្នកសរសេរចំនួន​ ៥​ នឹងវត្តដែលសូត្រចំនួន ៤- រួមគ្នាត្រូវជា ៩- ក្នុង ៩- ត្រូវគ្នា ៧- ខុសគ្នា​ ២. ។ល។