ទុក្ខប្បត្តា ច និទ្ទុក្ខា ភយប្បត្តា ច និព្ហយា
សោកប្បត្តា ច និស្សោកា ហោន្តុ
សព្វេបិ បាណិនោ។
សត្វទាំងឡាយទាំងពួង ដែលដល់ហើយនូវសេចក្តីទុក្ខ សូមឲ្យជាសត្វបាត់សេចក្តីទុក្ខទៅ។ ដែលដល់ហើយនូវភ័យ សូមឲ្យជាសត្វបាត់ភ័យទៅ។
ដែលដល់ហើយនូវសេចក្តីសោក សូមឲ្យជាសត្វបាត់សេចក្តីសោកទៅ។
(ចម្លងចេញពីសៀវភៅ«គិហិបតិបត្តិ គិហិកិច្ចវត្ត (សែម សូរ) ទំពរ័ ៦៨)
No comments:
Post a Comment